Blog van 25 november: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.
25 november: Elly Urban – Licht en donker
Deze week staan we op de drempel, zo tussen Eeuwigheidszondag en de eerste zondag van Advent. De dagen worden korter en kouder. Zo’n week nodigt uit om stil te staan bij het donker, het om je heen te voelen.
Als je je meer bewust bent van het donker zie je het eerste glimpje licht scherper. Zondag zal de eerste Adventskaars worden aangestoken in de kerk, en we weten dat er meer zullen volgen. Een krachtig teken, hoopvol.
Zo op die drempel moest ik denken aan een indringende tekst (uit Josl Rakover wendt zich tot God, van Zvi Kolitz) over geloven en het ervaren van God. Rakover, een joodse overlevende van de Tweede Wereldoorlog, richt zich tot God in een monoloog. Boven die tekst staan, als een soort motto, deze woorden, volgens het verhaal geschreven op een keldermuur in een Duits ghetto:
Ik geloof in de zon, ook als ze niet schijnt.
Ik geloof in de liefde, ook als ik die niet voel.
Ik geloof in God, ook als Hij zwijgt.
Woorden van diep vertrouwen, dat licht, liefde en geloof niet afhangen van onze emotie, van onze zintuigen. Daarom steken we die kaarsen aan, hoe donker het ook is en hoe koud het ook kan aanvoelen in ons leven, in onze wereld. Juist daarom steken we die kaarsen aan, om er hoop uit te putten. Dat de zon weer zal schijnen, dat we weer liefde zullen voelen, dat we Gods stem zullen horen.
Goede Adventsweken wens ik u toe!
Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen, Johannes 1 vers 5.
Elly Urban
Vorige blog:
Volgende blog:
